Onvruchtbaarheid is een universeel probleem waarmee vele paren die meestal in hun mid-dertigers worden geconfronteerd. Onvruchtbaarheid is niet altijd leeftijdsgebonden; Soms heeft het te maken met de reproductieve systeem, of andere niet-leeftijd gerelateerde factoren. Vele paren, die straggled in hun poging om zwanger te worden, ga naar IVF, in de hoop de ultieme oplossing voor hun probleem te vinden. Slechts weinigen zijn echter bewust van de cruciale rol van Preimplantation Genetische diagnose (PGD) in het IVF-proces.
PGD is niet alleen een toegevoegde waarde in de IVF-pakket, is het essentieel voor een gezonde zwangerschap concipiëren. Het meest voorkomende probleem dat leidt tot onvruchtbaarheid is de genetische afwijking van de embryo's, die soms onmogelijk te beoordelen gewoon door te kijken naar embryo's onder Microscoop, of de tijd van replicatie te meten. In feite, genetisch abnormaal embryo's vaak ziet er geweldig uit en groeien op een normale snelheid binnen de eerste dagen van IVF-proces.
PGD is een laboratorium-techniek die beoordeelt het aantal chromosomen in de embryo's worden geïmplanteerd in de baarmoeder. Een abnormale embryo heeft meestal een onjuist aantal chromosomen, bijvoorbeeld trisomie 21, een afwijking die tot een leidt syndroom van Down.
Meest abnormale embryo's niet in de schoot van het implantaat. Terwijl deze natuurlijke selectie beschermt tegen onze kinderen krijgen grote genetische aandoening, werkt het niet op 100%. Ergens, overleeft abnormale embryo tijdens de implantatie, maar niet lang genoeg, waardoor miskraam. In het beste scenario, abnormale embryo's volledig ontwikkelen tijdens de zwangerschap, maar leidt tot nieuw geboren met genetische aandoening.
De schade veroorzaakt door abnormale embryo's is dan verbeelding: stress, trauma's, depressie, gezondheidsrisico's en financiële nood. De meeste van deze kwesties kunnen worden opgelost door simpelweg door het nemen van een pre-implantatie genetische diagnose test.
Hoeveel soorten PGD zijn en welke is het beste?
Er zijn ten minste 2 grote categorieën in PGD, hangt af van de technologie wordt gebruikt. Deze technologieën zijn vis (fluorescentie in-situ hybridisatie) en microarray. Zowel hebben beperkingen, bijvoorbeeld vis heeft een zeer lage dekking, het slechts een klein deel van uw chromosomen inspecteert, maar het is goedkoper. Microarray heeft betere dekking, en het is 3 X duurder dan vis. Microarray belangrijk minpunt is de nauwkeurigheid van oproep voor selectie van het geslacht. De techniek is niet altijd de juiste geslacht voorspellen, en heeft een significant foutenpercentage in autosomes zo goed.
Volgende generatie rangschikken is een nieuwe technologie die heeft 100% nauwkeurigheid oproep, en is uitgebreid getest in diagnose van de ziekten. Nu is NGS toegepast op genetische diagnose voor inplanting, brengen een nieuwe hoop voor paren die sceptisch over PGD geweest hebben.