Veel vooruitgang geboekt in de cataract chirurgie in de afgelopen 30 jaar. Vele jaren geleden, wanneer een patiënt had cataract chirurgie, werd hij of zij geplaatst in het ziekenhuis voor weken in een tijd met zandzakken aan beide zijden van het hoofd terwijl het oog genezen. De patiënt was in wezen geïmmobiliseerd en het resultaat was vaak dubieus. De kunstenaar Monet vond dit proces zo vervelend dat, na zijn eerste cataract operatie, keerde hij nooit terug voor de operatie op het tweede oog. Gelukkig, zijn staar hebben een duidelijke positieve invloed gehad op zijn kunst, waar velen van ons zo veel waarderen.
In het hedendaagse, worden bijna geen cataract operaties uitgevoerd in het ziekenhuis. In plaats daarvan zijn ze gedaan in ambulant of office gebaseerde chirurgie centra, die efficiënter zijn. De hersteltijd werd drastisch teruggebracht om te overnachten in wezen. Met moderne technieken van kleine insnijding, duidelijk-hoornvlies, neen-hechtdraad chirurgie Zie patiënten vaker wel dan niet beter als ze uit de office-suite chirurgie lopen.
De meerderheid van de patiënten hebben rijden visie de volgende dag. Ook met de kleine incisie, zijn geen bloedvaten is aangetroffen of doorsnijden. Dit is de reden waarom de meeste patiënten niet langer rode ogen na de operatie hebben. In feite, tenzij u welke oog was geopereerd weet, is het vaak moeilijk te zeggen. Ook voor patiënten op Coumadin, heparine of andere bloed verdunners zoals Aspirin is het niet langer nodig om patiënten te stoppen met deze medicijnen te hebben. Dit voorkomt de complicaties van emboli of trombus vorming gezien wanneer patiënten soms stop te deze zetten medicijnen nodig.
Met een kantoor gebaseerde operatie centrum is het ook mogelijk om betere controle over de variabelen en de focus op een specifieke behandeling zoals staar. Dit is toegestaan voor de perfectie van topische verdoving (numbing dalingen van het oog) te worden gebruikt voor het verwijderen van cataract in plaats van te geven een injectie met een lange naald rondom of achter het oog om te gevoelloos het oog, zoals nog steeds wordt beoefend door veel cataract chirurgen vandaag. Naast het ongemak aan de patiënt van de naald injectie, dit elimineert ook de complicaties van perforatie van het oog, het netvlies bloeding, beschadiging (zwarte ogen) en oogzenuw atrofie die kunnen begeleiden de injectie.
Met de kleine insnijdingen nu gebruikt door veel moderne cataract chirurgen, is een snede van 3mm of minder gemaakt, waardoor de phacoemulsification sonde (ook wel "laser sonde" genoemd) kan worden ingevoegd dan vacuüm hen uit te breken van de lens in kleine stukjes met echografie. Met deze techniek kan een opvouwbare lens implantaat vervolgens worden geïnjecteerd in de locatie van de normale ooglens. De materialen van het implantaat en de typen hebben ook aanzienlijk verbeterd, en de meeste populaire materialen omvatten acryl en silicium voor opvouwbare intraoculaire lens implantaten. Lens implantaten zijn ook beschikbaar in monofocal implantaten voor afstand of in de buurt van zo goed zoals in multifocale implantaten voor beide. Na het injecteren van het implantaat lens self-seals het aangezien de incisie 3 mm zo klein is als goed gebouwd in een stapsgewijze mode. Dit voorkomt krassen en irritatie gevoeld door patiënten in de afgelopen dagen en ook voorkomt extra uitstapjes naar de chirurg office dat de hechtingen verwijderd. Dit was een onplezierige ervaring vaak patiënten ondervinden in de afgelopen dagen.
Bovendien, aangezien de wond is een zelfsluitende en het oog is niet verdoofd met naald injecties, is het niet meer nodig om te herstellen van het oog wanneer de patiënt de chirurgische office-suite verlaat. Patiënten zijn vaak verbaasd over hoeveel beter ze zien, met name kleuren, zelfs als ze lopen uit de ruimte. Vandaag, is het niet ongewoon voor patiënten die staar chirurgie te zien zo goed als 20/20 hebben gehad.
Cataract chirurgie heeft geweldige vooruitgang in de afgelopen 30 jaar, en zal er veel meer vooruitgang in de toekomst. Gelukkig, in de Verenigde Staten, we zijn nog niet onder de beperkingen van een systeem van de gesocialiseerde geneeskunde, en de meeste patiënten nog steeds, voor het grootste deel, de mogelijkheid om te blijven hebben hun staar verwijderd uit hoofde van hun Medicare of ziekteverzekering.